Aydiooo Ontario!

Na mijn snoepreisje naar Montreal en Québec had ik maar liefst 2 dagen voordat papa, mama en Rens zouden arriveren. Natuurlijk zag ik deze dagen als onderdeel van de ‘vakantie’ en heb ik lekker de hele dag niks gedaan. Bij terugkomst in mijn kamertje lagen twee brieven van Beppe (mijn oma) op me te wachten. Ze had als reactie op mijn blogs een brief geschreven op, zo hoorde ik achteraf, echt luchtpostpapier wat speciaal hiervoor gekocht moest worden. Beppe, ik heb met plezier je brieven gelezen en als het goed is valt er binnenkort een kaartje in de bus!

Vrijdagavond was het wachten totdat ik naar het vliegveld kon gaan om mijn ouders en Rens op te halen. Sietse kon helaas niet mee want die had tentamens. Gelukkig checkte ik het internet nog even voordat ik wegging, en daar zag ik dat de vlucht een uur eerder aankwam dus haastte ik me naar het vliegveld, waar papa, mama en Rens om half 9 door de deuren kwamen. Met het openbaar vervoer naar het hotel was geen optie dus dan maar met de taxi en nadat ze geïnstalleerd waren in het hotel hebben we om de hoek wat gegeten en zijn we gaan slapen. Ik nog in mijn eigen kamertje en papa, mama en Rens in het hotel. De volgende dag gingen we Toronto verkennen. Met de fiets uiteraard. Na een hoop gekloot met het bixi-systeem, huurfietsen die je een half uur gratis kan gebruiken en die je daarna weer 2 minuten terug moet zetten voor een nieuw half uur, hadden we eindelijk uitgevonden hoe we een fiets uit het rek konden krijgen. De eerste stop was uiteraard de CN-Tower. Vanuit hier kon je heel Toronto zien en kon ik een beetje aanwijzen waar alles was. Daarna gingen we naar de Toronto Islands. Het was mooi weer dus konden we daar lekker rondfietsen en hadden we mooi zicht op de skyline van Toronto. Helaas had ik niet goed gekeken of er een oplaadstation voor de fietsen op de eilanden waren en moesten we als nog best veel betalen voor de fietsen. Maar goed, na nog een paar uurtjes fietsen en een bezoek aan mijn kamer waren we het opladen wel beu en gingen we terug naar het hotel. Weer wat gegeten en naar bed gegaan, want de volgende dag zouden we vertrekken naar de Niagara falls!

En dat was gaaf! We hadden een dagpas voor alle activiteiten rondom de watervallen. Achteraf bleek dat de watervallen niet meer dan een van de activiteiten in Niagara Falls waren. De hoofdstraat van dit kleine dorpje was omgetoverd tot een enorme kermis met bijbehorende geluiden. Jeetje wat een herrie, dit moet een paradijs op aarde zijn voor kleine kinderen. Maarja, die vinden de watervallen natuurlijk niks aan. Ik vond de watervallen zelf wel het hoogtepunt van de dag, en misschien wel de hele vakantie (zie de fotoos!). Er valt 500.000 liter water per seconde naar beneden met een snelheid van bijna 100 km per uur, echt impressive om het maar in Engelse bewoording uit te drukken!

Na een goede nachtrust en een nog beter ontbijt vertrokken we naar Huntsville, een klein kneuterig dorpje net voor het Algonquin Park. Het dorp zelf leek een beetje op een dorpje uit een Westernfilm en achteraf bleek dat er een hoop Nederlanders naar Huntsville geëmigreerd waren. Waaronder een bakker. Hier hebben papa en ik een heerlijk saucijzenbroodje gegeten en daarna hebben we nog langs wat winkeltjes gestruind. Algonquin Park is een van oorsprong enorm meer wat door veenophoping nu een mix is van meertjes, eilandjes, baaien en kreken. Dit park is half zo groot als Nederland, en is beschermd natuurgebied. Er loopt dan ook maar één weg doorheen waaromheen activiteiten mogen plaatsvinden. Je kunt hier weken door het gebied kanoën, wandelen, fietsen of gewoon doorheen rijden. Dat laatste deden wij. We stopten onderweg bij wat mooie uitzichtpunten, bij het bezoekerscentrum en bij het Logging Museum. Om het museum was een wandelroute aangelegd waarlangs allemaal historische apparaten stonden/lagen die gebruikt werden bij het houthakken van vroeger en van nu.

Op donderdag stond een bezoek aan Ottawa op de planning. Vanwege tijdgebrek en de ‘grotestedenfobie’ van Rens en papa zijn we hier een half dagje geweest en hebben we, of eigenlijk ik, een bezoekje gebracht aan het Museum of Civilization of Canada, en zijn we daarna in de Irish pub een biertje gaan drinken. Ottawa ligt op de grens van Ontario en Québec en omdat het museum aan de andere kant van het water lag kunnen papa, mama en Rens zeggen dat ze ook in Québec zijn geweest!

Kingston was de laatste bestemming voordat we weer richting Toronto zouden rijden. Kingston is de voormalige hoofdstad van Canada en heeft een mooie, oude, maar ook kleine binnenstad. In Kingston zouden we een boottocht doen naar de 1000 eilanden. De tickets waren al gekocht maar toen we de boot op wilden werd ons verteld dat het te hard waaide. Helaas pindakaas, morgen beter. De boot zou de volgende dag om 3 uur vertrekken en omdat we ’s ochtends altijd al vroeg in touw waren hebben we de ochtend gevuld met een toertochtje naar het binnenland en een bezoek aan Fort Henry. Toen we de kaartjes wilden kopen bleek de boot pas een uur later te gaan en niet eens naar de echte kleine eilandjes te gaan. De boot die dat wel deed was al om half 1 vertrokken. Daar hadden we dus niks aan en een boottocht die niet eens naar de kleine eilandjes vaart was niet de moeite waard dus zijn we maar vertrokken naar Toronto. Zonder de boottocht naar de 1000 eilanden.

De laatste dag in Toronto zijn papa en Rens naar een vroegere vriend van papa gereden, die een eindje buiten Toronto woonde. Gelukkig was hij thuis en hebben ze een rondleiding gekregen eh hebben ze wat bijgekletst. Ondertussen waren mama en ik in het grootste winkelcentrum van Toronto terecht gekomen. Helaas niks kunnen vinden en rond een uurtje of 2 hadden we met Perola, mijn huisgenootje afgesproken om te gaan lunchen. Dit was heel gezellig en zo kreeg mama ook een beeld van met wie ik eigenlijk omging. Om 5 uur hadden we bij mijn kamer afgesproken om te verzamelen om naar het vliegveld te rijden. Daar hebben we wat gegeten en zijn papa, mama en Rens weer in het vliegtuig gestapt.

Nu is alles weer back to normal en zit de eerste training er alweer op. Ik heb ook eindelijk reactie gekregen van mijn scriptiebegeleider. Ik kan nu dus weer lekker aan de slag met het verwerken van het commentaar en de suggesties. Ik kijk met heel veel plezier terug op afgelopen week en de komende weken ga ik lekker genieten van de pepernoten die papa en mama voor mij hebben meegenomen!