In a land far, far away from home... deel 2/3
Door: Me
Blijf op de hoogte en volg Sanne
10 Maart 2019 | Nieuw Zeeland, Christchurch
Dag 6 t/m 14 Wild wild west (coast)
Na een korte tussenstop in Wellington gingen we met de ferry naar het zuidereiland. Via Nelson reden we naar het Abel Tasman national park. Een van mijn favoriete plekken tot nu toe. Nicole was jarig en ik mocht ook (eindelijk) mijn sinterkerstkadoos openmaken, samen met wat kleinigheidjes van thuis. Daarna was het tijd voor de boottocht naar Anchorage en de wandeling terug naar het huisje. Papa ging toch mee, ondanks dat hij na Tongariro zei dat hij nooit meer ging hiken. Mama bleef op het strandje en nam de boot terug. De wandeling liep door de jungle en langs het water, met de meest mooie uitzichten op een helder blauwe zee. Zo gaaf! Wauw!
De dag erna reden we naar Fox Glacier, een lange rit met wederom supermooie uitzichten op de zee. Onderweg stopten we nog bij de pancake rocks (leken op stapels pannekoeken). In Fox wilden we de gletsjer beklimmen en wilden de dames skydiven. Helaas was het weer te slecht om te springen dus schoven we dat door naar de dag erna. Wel heeft de jeugd, paps ging echt niet mee, de wandeling naar de gletsjer gedaan. Het was een treurige wandeling naar een treurige gletsjer met treurige bordjes van waar de gletsjer ooit was. Er is weinig over van het pak ijs, dus het was meer een lesje in klimaatverandering dan wat anders. Maar, afgevinkt en lekker wat berglucht opgesnoven.
In Queenstown werden er dan eindelijk plannen gemaakt om te skydiven en reden we naar een beroemde boom in het water. De mannen gingen met de jetboat en de dames sprongen uit een vliegtuig. Wiihooooo wat was dat vet! Mams gaat liever nog een keer paragliden, Nicole en Sanne willen nog wel een keer gaan. De dag erna brachten we Rens naar het vliegveld, die had helaas maar 2 weken vakantie ☹ en reden we door naar Te Anau. Waar we ons opmaakten voor een bezoek aan Milford Sound, dé toeristenattractie van Nieuw Zeeland.
De boottocht in Milford Sound voer tussen de fjorden en was supermooi. Aan de andere kant was het ook meer van hetzelfde en was het hoogtepunt eigenlijk het vastleggen van het plaatje wat iedereen neemt, die met de beroemde berg en de weerspiegeling in het water. Na een kop koffie en lunch door richting het zuiden, naar the Catlins. Dat was een flinke rit en we kwamen in het donker pas aan. De volgende dag stonden er een rondje Catlins op het programma met kleine stukjes rijden en veel tussenstops. The Catlins is een gebied met veel schapen- en koeienboeren en het landschap was daardoor veel groener (soms door besproeiing) dan andere delen van NZ. Dat maakte me wel nieuwsgierig of het in de andere delen van NZ ook zo groen is in het begin van de zomer. Maar, echt een supermooi landschap waar natuur en mens samenkomen. Veel dieren, grote boerderijen, watervallen, jungle en… zeehonden en dolfijnen. Helaas nog geen dolfijnen gespot tot zover.
Deel 3: Dunedin, Oamaru, Mount Cook en Christchurch
Na een korte tussenstop in Wellington gingen we met de ferry naar het zuidereiland. Via Nelson reden we naar het Abel Tasman national park. Een van mijn favoriete plekken tot nu toe. Nicole was jarig en ik mocht ook (eindelijk) mijn sinterkerstkadoos openmaken, samen met wat kleinigheidjes van thuis. Daarna was het tijd voor de boottocht naar Anchorage en de wandeling terug naar het huisje. Papa ging toch mee, ondanks dat hij na Tongariro zei dat hij nooit meer ging hiken. Mama bleef op het strandje en nam de boot terug. De wandeling liep door de jungle en langs het water, met de meest mooie uitzichten op een helder blauwe zee. Zo gaaf! Wauw!
De dag erna reden we naar Fox Glacier, een lange rit met wederom supermooie uitzichten op de zee. Onderweg stopten we nog bij de pancake rocks (leken op stapels pannekoeken). In Fox wilden we de gletsjer beklimmen en wilden de dames skydiven. Helaas was het weer te slecht om te springen dus schoven we dat door naar de dag erna. Wel heeft de jeugd, paps ging echt niet mee, de wandeling naar de gletsjer gedaan. Het was een treurige wandeling naar een treurige gletsjer met treurige bordjes van waar de gletsjer ooit was. Er is weinig over van het pak ijs, dus het was meer een lesje in klimaatverandering dan wat anders. Maar, afgevinkt en lekker wat berglucht opgesnoven.
In Queenstown werden er dan eindelijk plannen gemaakt om te skydiven en reden we naar een beroemde boom in het water. De mannen gingen met de jetboat en de dames sprongen uit een vliegtuig. Wiihooooo wat was dat vet! Mams gaat liever nog een keer paragliden, Nicole en Sanne willen nog wel een keer gaan. De dag erna brachten we Rens naar het vliegveld, die had helaas maar 2 weken vakantie ☹ en reden we door naar Te Anau. Waar we ons opmaakten voor een bezoek aan Milford Sound, dé toeristenattractie van Nieuw Zeeland.
De boottocht in Milford Sound voer tussen de fjorden en was supermooi. Aan de andere kant was het ook meer van hetzelfde en was het hoogtepunt eigenlijk het vastleggen van het plaatje wat iedereen neemt, die met de beroemde berg en de weerspiegeling in het water. Na een kop koffie en lunch door richting het zuiden, naar the Catlins. Dat was een flinke rit en we kwamen in het donker pas aan. De volgende dag stonden er een rondje Catlins op het programma met kleine stukjes rijden en veel tussenstops. The Catlins is een gebied met veel schapen- en koeienboeren en het landschap was daardoor veel groener (soms door besproeiing) dan andere delen van NZ. Dat maakte me wel nieuwsgierig of het in de andere delen van NZ ook zo groen is in het begin van de zomer. Maar, echt een supermooi landschap waar natuur en mens samenkomen. Veel dieren, grote boerderijen, watervallen, jungle en… zeehonden en dolfijnen. Helaas nog geen dolfijnen gespot tot zover.
Deel 3: Dunedin, Oamaru, Mount Cook en Christchurch
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
