Home alone again
Door: Me
Blijf op de hoogte en volg Sanne
06 April 2019 | Australië, Perth
Ja, daar was ik gebleven, bij mijn vervolgreis in Nieuw Zeeland. Zonder Nederlands gezelschap deze keer. Het was best wel pittig om weer alleen te zijn na drie fantastische weken met mijn familie. Overal waar ik liep waar we met zijn allen waren geweest werd ik eraan herinnerd dat ik weer alleen was. Ik heb me die dagen regelmatig afgevraagd wat ik ook alweer in Australië ging doen. Maar dat gevoel ging gelukkig na een tijdje weg.
Alleen zijn betekende ook dat ik weer mijn eigen plan kon trekken, en dat betekende een rondwandeling door de stad. Christchurch is nog steeds een puinhoop, met op alle lege plekken een parkeerplaats. Heeeeel veel kansen en mogelijkheden voor mij als planoloog en ook tijdens de rondwandeling heb ik hier ook wat dingen over gevraagd.
Na de aardbevingen kon er ineens heel veel. Waar je zonder aardbeving jaren nodig hebt om een (politieke) beslissing te maken, dat kon hier, met aardbeving, in een paar maanden. Ook werden er heel veel korte termijn acties uitgevoerd om de stad weer een beetje op te knappen. De meest tastbare daarvan is street art. De hele stad is beschilderd met de meest mooie graffiti! Wauw!
Genoeg planologisch gelul. Na Christchurch, waar ik nog 3 dagen bleef, trok ik naar Kaikoura. Daar bleef ik 1 nachtje en in Kaikoura was 2 jaar geleden ook een aardbeving. Daar wist ik al wat van natuurlijk en ook hier in Kaikoura bezocht ik het museum met indrukwekkende verhalen van de mensen die hier waren tijdens de aardbeving. Heerlijk chill stadje verder met veel outdoor activiteiten met dieren. Zwemmen met dolfijnen, zwemmen met zeehonden en walvis spotten. Ik koos voor het zwemmen met zeehonden, want, goedkoopst en het meest bijzonder.
Helaas geen zeehond die met ons het water in wilde maar wel goed gezelschap, Chris, die ik later op mijn laatste dag in Nieuw Zeeland weer ontmoette. Na Kaikoura vervolgde ik mijn reis naar Wellington. De hippie hoofdstad van Nieuw Zeeland die me erg deed denken aan Newtown. De wijk waar ik werkte in Sydney. Feels like home dus en daarom vond ik het er zo leuk!
De overige levels van het Te Papa museum bezocht. Eentje over de natural history en de Art gallery. Wauw, ik wist niet dat ik zo into arts was haha. Heel gave kunst! Verder heb ik nog een rondwandeling gedaan door Wellington (of course haha) en daardoor veel nieuwe plekjes ontdekt.
Na Wellington ging ik door naar New Plymouth. Wat een chill stadje zeg! Ging er oorspronkelijk heen om Mount Taranaki te beklimmen maar dat veranderde al heel snel in wandelen, yoga en pilates aan het strand en chillen met de baas van het hostel. Lekker warm was het ook, dat was ff geleden en ik voelde me er helemaal thuis. Ik ben daarom ook een dagje extra gebleven. Omdat het kon, heerlijk!
Mijn eindbestemming was Auckland en daar kwam ik via een lift van Robyn, een lieve dame die vanuit New Plymouth toch naar Auckland moest rijden. Kwam dat ff goed uit! Scheelt weer 30 dollarrr. Haha. In Auckland logeerde ik bij Cynthia en Fabian. Dit Frans-Nederlandse stel had ik ontmoet in Canada en ik was meer dan welkom om bij hun te blijven logeren. Heel leuk om deze twee reizigers weer te zien en heel fijn dat ik mocht blijven logeren.
In Auckland ben ik naar een oud fort geweest en heb ik een klein rondje door de stad gelopen. Rondwandeling had ik immers in het begin al gedaan. De laatste dag ben ik samen met Chris naar Waiheke Island gegaan. Een eiland dat bekend staat om zijn wijnen en mooie stranden. Kon me geen betere laatste dag wensen dan een dag fietsend van winery naar winery, eindigend aan het strand. Die avond zijn Fabian, Cynthia en ik nog een biertje wezen drinken in een café met zelfgemaakte bitterballen. To be honest, de bitterballen waren niet zo lekker maar de gedachte was goed haha.
Toen was het toch echt tijd om Nieuw Zeeland te verlaten en terug te vliegen naar Sydney. Waar ik nog een weekje zou blijven totdat ik naar de andere kant van het land zou vliegen, op zoek naar farmwork. Die ochtend werd ik nog een laatste keer getrakteerd op een mooie zonsopkomst vanuit het vliegtuig en 3 uur later landde ik in rainy Sydney.
Die week ben ik wel 3 keer naar Lentils geweest en heb ik bijgekletst met iedereen die nog in Sydney was (dat waren er niet zoveel meer). Ik ben een paar keer langs het hostel geweest, met Federico naar een feestje gegaan en heb een koffie gedronken in het restaurant waar Jisoo werkte. En intussen veel bellen en mailen met boerderijen in West-Australië (WA). Ik was immers op zoek naar een farm voor mijn 2nd year visa.
Zonder succes ben ik toch naar WA gevolgen, naar Perth om precies te zijn, en daar heb ik een weekje de toerist uitgehangen, maar ook weer veel boerderijen gebeld. Weer zonder succes, totdat ik overschakelde naar het bellen van working hostels. Daar had ik na 8 keer beet en de dag erna zat ik in de bus naar Manjimup. Het durpske waar ik nu woon en binnenkort hopelijk ook werk. Poeh, wat een verschil met de stad zeg.
Volgende keer een blog over het leven op het platteland van West-Australië!
Toedeloeeee
Alleen zijn betekende ook dat ik weer mijn eigen plan kon trekken, en dat betekende een rondwandeling door de stad. Christchurch is nog steeds een puinhoop, met op alle lege plekken een parkeerplaats. Heeeeel veel kansen en mogelijkheden voor mij als planoloog en ook tijdens de rondwandeling heb ik hier ook wat dingen over gevraagd.
Na de aardbevingen kon er ineens heel veel. Waar je zonder aardbeving jaren nodig hebt om een (politieke) beslissing te maken, dat kon hier, met aardbeving, in een paar maanden. Ook werden er heel veel korte termijn acties uitgevoerd om de stad weer een beetje op te knappen. De meest tastbare daarvan is street art. De hele stad is beschilderd met de meest mooie graffiti! Wauw!
Genoeg planologisch gelul. Na Christchurch, waar ik nog 3 dagen bleef, trok ik naar Kaikoura. Daar bleef ik 1 nachtje en in Kaikoura was 2 jaar geleden ook een aardbeving. Daar wist ik al wat van natuurlijk en ook hier in Kaikoura bezocht ik het museum met indrukwekkende verhalen van de mensen die hier waren tijdens de aardbeving. Heerlijk chill stadje verder met veel outdoor activiteiten met dieren. Zwemmen met dolfijnen, zwemmen met zeehonden en walvis spotten. Ik koos voor het zwemmen met zeehonden, want, goedkoopst en het meest bijzonder.
Helaas geen zeehond die met ons het water in wilde maar wel goed gezelschap, Chris, die ik later op mijn laatste dag in Nieuw Zeeland weer ontmoette. Na Kaikoura vervolgde ik mijn reis naar Wellington. De hippie hoofdstad van Nieuw Zeeland die me erg deed denken aan Newtown. De wijk waar ik werkte in Sydney. Feels like home dus en daarom vond ik het er zo leuk!
De overige levels van het Te Papa museum bezocht. Eentje over de natural history en de Art gallery. Wauw, ik wist niet dat ik zo into arts was haha. Heel gave kunst! Verder heb ik nog een rondwandeling gedaan door Wellington (of course haha) en daardoor veel nieuwe plekjes ontdekt.
Na Wellington ging ik door naar New Plymouth. Wat een chill stadje zeg! Ging er oorspronkelijk heen om Mount Taranaki te beklimmen maar dat veranderde al heel snel in wandelen, yoga en pilates aan het strand en chillen met de baas van het hostel. Lekker warm was het ook, dat was ff geleden en ik voelde me er helemaal thuis. Ik ben daarom ook een dagje extra gebleven. Omdat het kon, heerlijk!
Mijn eindbestemming was Auckland en daar kwam ik via een lift van Robyn, een lieve dame die vanuit New Plymouth toch naar Auckland moest rijden. Kwam dat ff goed uit! Scheelt weer 30 dollarrr. Haha. In Auckland logeerde ik bij Cynthia en Fabian. Dit Frans-Nederlandse stel had ik ontmoet in Canada en ik was meer dan welkom om bij hun te blijven logeren. Heel leuk om deze twee reizigers weer te zien en heel fijn dat ik mocht blijven logeren.
In Auckland ben ik naar een oud fort geweest en heb ik een klein rondje door de stad gelopen. Rondwandeling had ik immers in het begin al gedaan. De laatste dag ben ik samen met Chris naar Waiheke Island gegaan. Een eiland dat bekend staat om zijn wijnen en mooie stranden. Kon me geen betere laatste dag wensen dan een dag fietsend van winery naar winery, eindigend aan het strand. Die avond zijn Fabian, Cynthia en ik nog een biertje wezen drinken in een café met zelfgemaakte bitterballen. To be honest, de bitterballen waren niet zo lekker maar de gedachte was goed haha.
Toen was het toch echt tijd om Nieuw Zeeland te verlaten en terug te vliegen naar Sydney. Waar ik nog een weekje zou blijven totdat ik naar de andere kant van het land zou vliegen, op zoek naar farmwork. Die ochtend werd ik nog een laatste keer getrakteerd op een mooie zonsopkomst vanuit het vliegtuig en 3 uur later landde ik in rainy Sydney.
Die week ben ik wel 3 keer naar Lentils geweest en heb ik bijgekletst met iedereen die nog in Sydney was (dat waren er niet zoveel meer). Ik ben een paar keer langs het hostel geweest, met Federico naar een feestje gegaan en heb een koffie gedronken in het restaurant waar Jisoo werkte. En intussen veel bellen en mailen met boerderijen in West-Australië (WA). Ik was immers op zoek naar een farm voor mijn 2nd year visa.
Zonder succes ben ik toch naar WA gevolgen, naar Perth om precies te zijn, en daar heb ik een weekje de toerist uitgehangen, maar ook weer veel boerderijen gebeld. Weer zonder succes, totdat ik overschakelde naar het bellen van working hostels. Daar had ik na 8 keer beet en de dag erna zat ik in de bus naar Manjimup. Het durpske waar ik nu woon en binnenkort hopelijk ook werk. Poeh, wat een verschil met de stad zeg.
Volgende keer een blog over het leven op het platteland van West-Australië!
Toedeloeeee
-
06 April 2019 - 07:22
Bjorn:
Leuk verhaal weer! -
06 April 2019 - 07:26
Inge :
Ha Sanne,
Leuk verhaal! Ik had het er van de week nog met Iris over dat je alweer zo lang bij de provincie weg bent. Maar volgens mij heb je het goed naar je zin:)
Veel plezier nog
Groet Inge -
06 April 2019 - 15:18
Rene En Miek:
Ben benieuwd hoe je het op de farm gaat vinden ! Succes en plezier !
Big smackeroo Rene en Miek. -
08 April 2019 - 04:36
Gerald:
Hoi Sanne,
Niets teveel gezegd over Nieuw Zeeland hé. Heel veel herkenbaarheid voor mij in je verslagen. Prachtig land. En volgens mij kun je daar ook makkelijk aan het werk. Dus als het niet lukt in Australië......
Je hebt toch wel een hamburger gegeten bij Fergburger in Queenstown.
gr Gerald
-
10 April 2019 - 16:43
Patricia:
WoW Sanne, wat een belevenissen! Succes met een job zoeken! En geniet! X patries -
04 Mei 2019 - 01:58
Sanne Bonekamp:
@ Gerald, helaas stond er een te lange rij bij de Fergburger. Ik begrijp dat ik nog een keertje terug moet =)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
