She's still aliveee!

Hallo allemaal,

She is still alive! En intussen heb ik alweer 9 weken farmwork achter de rug. Het appelplukseizoen zit erop en ik had het geluk dat ik mocht blijven plakken om te snoeien en wat andere klussen te doen. We zijn van 24 man op de farm inmiddels nog met twee over, Remco, een Nederlands-Duitse jongen, en ik. Volgende week gaat Remco roadtrippen en ben ik de last (wo)man standing. Niet zo erg want ik hoef dan nog maar twee weken op de farm en dan ga ik op vakantie! En wel naar mijn eigen kneuterige kikkerlandje! Jaja, ik ga twee weken naar huis! En reken maar dat ik daar zin in heb!

Wat is er ondertussen allemaal gebeurd? Nou eigenlijk kan ik je dan voor het grootste deel verwijzen naar de dagbeschrijving in mijn vorige blog haha! Maarrrrr, ik heb de afgelopen weken zeker in de weekenden niet stilgezeten. Remco heeft een auto en is ook nogal doenerig ingesteld dus we gaan regelmatig met een volle auto (scheelt weer benzinekosten, blijven toch backpackers) op pad.
En dat is zeker de moeite waard! Southeast Australia is de meest bosrijke regio in Australië en hier vind je veel native trees zoals de Jarrah en de Kerri tree. Verder is de autorit zelf al een attractie op zich. Wat wij thuis een zijweggetje noemen fungeert hier als de State Highway, slingerend door de hoge bomen.

Het eerste weekendje weg was een tripje terug naar de grote stad tijdens het paasweekend. Het was een lang weekend en we gingen met een aantal mensen uit het hostel richting Fremantle, een stad vlakbij Perth. Daar aangekomen bleek er een Streetart festival aan de gang en de hele regio was leeggestroomd richting Freo (bijnaam van Fremantle). Dat was wel ff wennen in vergelijking tot Manjimup. In het begin voelde het alsof ik op Times Square liep haha! Dat weekend hebben we vooral genoten van de streetart, heb ik een superinteressant museum bezocht met een tentoonstelling over de Nederlandse ontdekkingsreizen naar Australië en hebben we vooral veel feestjes gebouwd in het hostel.

Het tweede tripje was een bijzondere. We werden door Wayne, een collega van de farm uitgenodigd in zijn vakantiehuis in de middle of nowhere om wat klusjes te doen in ruil voor twee nachten logeren in zijn huis. We gingen per boot naar zijn huis en het bleek en enorm afgelegen, rustiek maar modern huis te zijn. Wayne’s vader, een visser, heeft die plek ooit ‘gesquat’ en nu wordt het huis daar gedoogd en mogen ze er wonen. Er mag geen andere bebouwing bijkomen dus je bent er echt alleen. Aan een inham van de zee, met alleen het water, de natuur, elkaar en de boot. Wauw! Wayne is een rasechte verhalenverteller en inmiddels kennen we zijn hele levensverhaal. Meest indrukwekkende verhaal is dat hij zijn vader verloor doordat zijn boot omsloeg aan het begin van de inham. Wat een gave ervaring was dit, en het klussen (een stuw bouwen voor het huis) was binnen een paar uurtjes klaar. Vanuit de Broke Inlet, de naam van de inham, zijn we nog doorgereden naar Denmark en hebben we daar nog een paar pareltjes bezichtigd, met als hoogtepunt Greenspool, met zijn superblauwe zee en witte stranden!

En afgelopen weekend zijn we, met een volle auto, naar Margaret river gereden. Een regio waar iedereen mij in Sydney al over vertelde. Helaas hadden we te weinig tijd om de ‘river’ echt te verkennen. Maar de omgeving is echt prachtig. We waren in Margaret omdat de World Surf League daar een wedstrijd organiseerde. Het weer zat enorm mee, heelijk 20 graden aan het einde van de herfst, en daardoor konden we lekker in het zonnetje op het strand genieten van de surfers die de superhoge golven trotseerden. Verder was het fijn om gewoon even weg te zijn uit het hostel en een nieuwe omgeving te ontdekken.